Moeder heeft mij opgegeven voor loopbaanbegeleiding

Moeder heeft mij opgegeven voor loopbaanbegeleiding

Mijn moeder heeft mij opgegeven voor loopbaanbegeleiding, echt zo stom. Ik wil helemaal geen loopbaanbegeleiding, ik weet niet eens wat dit is eigenlijk maar ik wil niet geholpen worden. Mijn moeder maakt zich zorgen en is bang dat het niet goed komt. Ik ben gediagnosticeerd met autisme en heb netjes een goede studie afgemaakt, maar met een baan zoeken gaat het wat lastiger. Ik vind het moeilijk om te solliciteren en het liefst ben ik gewoon op mijn kamer bezig met eigen onderzoeken. Ik verdien geen geld, maar ik heb ook niet veel geld nodig. Ik weet dat ik een keer uit huis moet, daar maak ik mij ook wel zorgen om, maar als het nog niet zover is, hoef ik er nog niet over na te denken. De loopbaanbegeleiding gaat mij dus helpen met een baan zoeken en zo, daar heb ik nu dus echt geen zin in. Vanavond komt mijn vader om er over te praten, hij is meestal wel duidelijk en kan mij wel overtuigen. Misschien dat ik dan wel goed na kan denken over loopbaanbegeleiding, maar voor nu vind ik het echt maar onzin. Ik vind dat iedereen mij met rust moet laten, ik ben soms zo in de war door iedereen die zich maar met mij bemoeid. Dit moet helemaal niet zo zijn, iedereen moet lekker met zichzelf bemoeien en daarmee klaar. Ik weet dat ik hulp nodig heb maar nu gewoon niet. Ik wil eerst even alles zelf onder controle hebben.